Reis Oeganda - Deel 9
Mount Elgon National Park - Sipi
Sipi is de volgende halte. Sipi ligt in het oosten van Oeganda in het district Kapchorwa en is bekend om zijn watervallen en schitterende omgeving en ligt aan de rand van Mount Elgon National Park nabij de Keniaanse grens. Een flinke tocht van 350 km maar gelukkig allemaal geasfalteerd. Na al het gehobbel naar, in en op de terugweg van Kidepo is dit een verademing.
Laat in de middag arriveren we in Sipi en vinden een mooie campeerplek bij The Crow’s Nest. Een prachtige camping met een werkelijk fantastisch uitzicht op de Sipifalls. Met dat we arriveren begint het te donderen. We besluiten meteen de tent op te zetten en we zijn nog maar net in het restaurantje gearriveerd of het begint enorm te regenen. Maar we zitten droog met een lekker Nile biertje en een snack “Bowl of Salsa” + Crisps.
Vandaag gaan we met een lokale gids Patrick om stap. We gaan een trekking maken naar de vier watervallen van Sipi. Patrick praat gemakkelijk en verteld honderd uit over de omgeving, de bomen, planten, dieren en over het besnijden van mannen op een leeftijd tussen de 18 en 25 jaar. Bij een besnijdenis wordt een groot feest gegeven. De besnijdenis is zonder verdoving en wordt in groepen gedaan. Ik moet er niet aan denken en ben blij dat ik dit ritueel niet behoef te ondergaan.
Tijdens de wandeling hebben we diverse kameleon’s gespot. Echt fantastisch, wat een leuke aandoenlijke diertjes zijn dit. We hebben alleen vrouwtjes gezien. De watervallen en de omgeving zijn schitterend en indrukwekkend. Na 5,5 uur lopen (16 km berg op en af) zijn we terug bij de camping. Maar het was zondermeer de moeite waard!!!!!!
Na de lunch besluiten we nog eens te gaan speuren naar mannetjes kameleons. Bovendien moeten we nog een local voor 40 dollar aan Shillings (150.000) geven. Tijdens de wandeling werden we aangesproken door en persoon die graag dollars wilde wisselen. We hadden geen zin om onze portemonnee daar te trekken en hebben aangegeven dat we het geld moesten halen. We kregen de 40 dollar gewoon vol vertrouwen mee. Toch bijzonder als je weet dat het gemiddelde inkomen 300 dollar per jaar is. Wat een vertrouwen!
Onze missie om een mannetjes kameleon te vinden slaagt. Na enig speur werk en hulp van een aantal locals vinden we een mannetje. Super gaaf en missie geslaagd.
Kampala
De ochtend begint met enig stuntwerk. Om van de lager gelegen camping te komen moeten we achterwaarts de berg op aangezien we de bochten niet vooruit kunnen nemen. Op naar Kampala de hoofdstad van Oeganda. Kampala heeft ruim 2 miljoen inwoners en is de grootste stad van het land. De stad ligt op 1189 meter boven de zeespiegel, vlak bij het Victoriameer. Kampala is het economische en bestuurlijke centrum van Oeganda.
De rit is 275 km en allemaal verharde weg dus dat wordt een makkie. We schatten in ongeveer 4 uur rijden. Maar zoals gewoonlijk zit Afrika vol verrassingen. Of je moet langzaam rijden omdat we door een dorpje rijden. Hier hebben we overigens geen andere keuze aanzien men overal drempels heeft aangelegd. Sommigen zijn wel een halve meter hoog. Echt belachelijk. Maar het remt het verkeer zeker af!!! Of er wordt aan de weg gewerkt, of de berm wordt gemaaid, of er is politie controle, of koeien steken over, of het verkeer zit gewoon kei vast. Na ongeveer een uur rijden worden we aangehouden door een verkeersagent in zijn mooie witte pakje. We hadden beiden iets van shit hebben we toch te hard gereden? Maar de agent begint een gezellige babbel over waar we vandaan komen en wat we in Oeganda hebben gedaan en wat we van Oeganda vinden maar vooral ook of de auto van ons zelf is. Dit interessante gesprek heeft zeker twintig minuten in beslag genomen. Uiteindelijk vraagt hij ons nummer want hij wil graag met ons whatsappen. Dat is natuurlijk geen enkel probleem.
Na 5,5 uur rijden komen we bij Kampala. We denken nu snel op de plaats van bestemming te zijn echter al het verkeer zit muur vast. Bovendien rijden er honderdduizenden brommers en motors. Het is net een mierenhoop. Maar we passen ons snel aan, aan het Kampalese verkeer. We knallen de auto tussen andere auto’s als het nodig is, zwaaien als we ergens tussen willen en klieven brommer stromen in tweeën!!! Als we na ruim twee uur bijna bij ons hotel zijn is de weg afgesloten. Weer keren, even puzzelen en een nieuwe poging wagen. Om half vijf zijn we eindelijk bij het hotel. Moe maar voldaan schuiven we aan een heerlijk diner met uitzicht over een prachtig verlicht Kampala. Wat wil een mens nog meer!!
Vandaag gaan we Kampala verkennen. Het plan is om eerst naar de Namirimbe Cathedral, de Kasubi Royal Tombs, de Buganda Kingdom Palace, de Craft Market en als we nog tijd hebben om naar het National museum te gaan. Bij de Namirimbe Cathedral horen we echter dat de Kasubi Tombs momenteel worden gerestaureerd en dat de tombe gesloten is. Dat is wel balen want deze stond hoog op de bucketlist.
We passen ons plan aan en gaan naar het Buganda Kingdom Palace. Het Buganda Kingdom Palace blijkt een werkruimte voor de koning te zijn waar hij maar zo nu en dan is, voor de rest staat het gebouw leeg en we mogen er niet in. Wel zijn de martelkamer van Idi Amin interessant of beter gezegd gruwelijk. Er is een brede gang met aan één kant cellen op een meter hoogte. De gang werd onder water gezet en op het water stroom. Om twee redenen. De gevangen konden zo niet ontsnappen en tevens werden gevangenen geëlektrocuteerd in de gang als het gevang te vol kwam te zitten. Er zijn op deze plaats 19.000 Oegandezen vermoord. In totaal heeft Idi Amin in acht jaar tijd 300.000 mensen vermoord.
Op de Craft Market is het leuk toeven we vinden er alles wat we willen en na 1,5 uur pingelen en onderhandelen lopen we met de handen vol van de markt. Het regent inmiddels hard en we besluiten om terug te kregen naar het hotel. We vinden gelukkig snel een taxi en een half uur later zijn we door het enorm drukke verkeer terug.
Entebbe
De koffers gepakt, lekker ontbeten en op naar Entebbe. Maar helaas moeten we nog even geduld hebben. De motor ligt volledig plat. Zelfs de lampjes van het dashboard branden niet meer. Wellicht hebben we de lampen laten branden? Als we bij de receptie van het hotel vragen om een garage voor ons te bellen springen meteen een drietal heren op om ons te helpen. Er wordt een accu gehaald en zeer vernuftig verbonden met de moersleutel van de auto en een steeksleutel als geleiding. Hoe slim!! Helaas dit wil niet lukken. Onze accu wordt er uitgehaald en de andere accu geplaatst. Maar ook dit lukt niet. De accu is te zwak voor onze auto. Maar niet getreurd. Er wordt een zwaardere auto gehaald en uit deze auto wordt de accu gedemonteerd. Veel sleutel werk. Aangezien dit een ander merk accu is past deze niet in onze accubak maar met het nodige kunst en vliegwerk, gesjor en getrek worden de accu klemmen geplaatst. Nog geen beweging in de motor te krijgen. Nog meer gesjor en ff flink op het gas en de rem pompen en ons motortje begint te zoemen. YES!!!!!!
Alles wordt weer omgebouwd en na ruim twee uur kunnen we weer op pad. In Afrika kan alles en de hulp van de Oegandese bevolking is overweldigend.
We worstelen ons opnieuw door het drukke verkeer en na een klein half uur bereiken we de snelweg en dan zijn de laatste 35 km snel afgelegd. We gaan terug naar het zelfde hotel “La Nest” aan de 24 Lugard Avenue. We worden hartelijk verwelkomt. Het is een beetje thuis komen.
We ruimen de auto uit, drinken een bakkie en brengen de auto naar de wasplaats vlak bij het hotel. Geen fancy wasstraten hier maar twee knullen op een veldje met een aantal stuk gesneden jerrycannen. Voor 20.000 Shilling willen ze de auto van binnen en buiten schoon maken. We hadden niet eens de behoefte om af te dingen aangezien de auto verschrikkelijk vies was. De mannen hebben een uur nodig voor de schoonmaak beurt. Wij gaan een lekker biertje drinken bij de Tipsy Cow, naast de wasplaats. Na 1,5 uur komen we terug bij de auto en de heren zijn nog hard aan het werk. De auto blinkt als een paardevijg. De mannen hebben echt fantastisch werk geleverd. We hebben een soda voor de heren meegenomen en geven elk een fooi van 10.000 Shilling. De mannen zijn blij en wij ook.
Na de auto terug te hebben gebracht naar het hotel gaan we lekker wandelen in Entebbe.
Wat een verschil met Kampala. Hier is het zo rustig!! We maken nog een mooie wandeling een heuvel op vanwaar we een fantastisch uitzicht hebben over Entebbe.
Helaas onze laatste dag in Oeganda. Vanavond vliegen we om 23.59 uur. We hebben contact gelegd met SOS kinderdorpen Oeganda en gaan vandaag één van de dorpen bezoeken. We worden hartelijk ontvangen door Betsy. Ze verteld eerst wat algemene zaken en leidt ons dan rond. Wat een verschil met de weeshuizen die we hebben gezien in het zuiden van Oeganda. Daar is het arme troef. Hier is het goed georganiseerd en netjes. Er staan volledig ingerichte huizen waar groepen wonen van ongeveer 10 kinderen. Elk huis heeft een moeder die zoveel mogelijk een normaal gezinsleven proberen te realiseren voor de kinderen. We worden rondgeleid door moeder Robina. Een hartelijke vrouw die vol passie over haar werk verteld. We zijn altijd weer onder de indruk van zoveel liefde, inzet en doorzettingsvermogen van deze mensen. Petje af!!!!!!!!
Wat hebben wij een fantastische reis gemaakt door Oeganda. Oeganda heeft ons verrast in zeer positieve zin. Het is een land met vele tegenstellingen, prachtige landschappen, enorm veel wildlife maar met name zeer zeer vriendelijke en gastvrije mensen. Oeganda wordt de parel van Afrika genoemd en daar is geen woord aan gelogen.
